Նկարագրություն

Սերն առաքինություն, վաստակ չի ճանաչում, նա սիրում է ու նվիրվում և հանդուրժում ամեն ինչ, որովհետև ստիպված է: Մեզ ո՛չ մեր դատողությունն է կառավարում, ո՛չ մեր արժանիքները կամ սխալները, որ հայտնաբերում ենք, տրվում դրանց կամ խորշում դրանցից: Դա մի քաղցր, թախծոտ, առեղծվածային ուժ է, որ հալածում է մեզ, և մենք դադարում...

Սերն առաքինություն, վաստակ չի ճանաչում, նա սիրում է ու նվիրվում և հանդուրժում ամեն ինչ, որովհետև ստիպված է: Մեզ ո՛չ մեր դատողությունն է կառավարում, ո՛չ մեր արժանիքները կամ սխալները, որ հայտնաբերում ենք, տրվում դրանց կամ խորշում դրանցից: Դա մի քաղցր, թախծոտ, առեղծվածային ուժ է, որ հալածում է մեզ, և մենք դադարում ենք մտածել, զգալ, ուզել, մենք փախչում ենք դրանից ու չենք հարցնում՝ ուր: Գերմաներենից թարգմանեց Վանուհի Բաղմանյանը