Նկարագրություն

Ի՞նչ է հիշողությունը: Արդյո՞ք մենք ավելի երջանիկ կլինենք, եթե չհիշենք մարդկության պատմության դառը անցյալը: Գուցե աշխարհն ավելի արդա՞ր լինի, եթե վերանան մարդկանց միջև եղած տարբերությունները: Տասներկու տարեկան Ջոնասն ապրում է մի հասարակության մեջ, որտեղ չկան հուշեր, ցավ և տխրություն, որտեղ ամեն ինչ կանխորոշված է և իր համար արդեն ընտրված՝ ծնողներից...

Ի՞նչ է հիշողությունը: Արդյո՞ք մենք ավելի երջանիկ կլինենք, եթե չհիշենք մարդկության պատմության դառը անցյալը: Գուցե աշխարհն ավելի արդա՞ր լինի, եթե վերանան մարդկանց միջև եղած տարբերությունները: Տասներկու տարեկան Ջոնասն ապրում է մի հասարակության մեջ, որտեղ չկան հուշեր, ցավ և տխրություն, որտեղ ամեն ինչ կանխորոշված է և իր համար արդեն ընտրված՝ ծնողներից սկսած մինչև ապագա աշխատանքը: Երբ Ջոնասին ընտրում են որպես համայնքի «Հիշողություն ստացող», նա սկսում է ծանոթանալ վաղեմի անցյալին և հասկանում, որ ցավալի հուշերի հետ մեկտեղ նրան զրկել են նաև գեղեցիկ հիշողություններից, հույզերից և սիրուց: Այդ պահից Ջոնասն առաջին անգամ կյանքում սկսում է ինքնուրույն մտածել, հարցեր տալ և, ի վերջո, փորձում է ելք գտնել: Իսկ ելքը այնտեղ էր, որտեղ ընտանիքները ստեղծում և պահում էին հիշողություններ, որտեղ տոնում էին սերը...