Նկարագրություն

Ինչպես հենց ինքը՝ Ալեսսանդրո Բարիկկոն է գրել՝ «Սա վեպ չէ: Ոչ էլ պատմվածք: Սա պատմություն է: Սկսվում է մի մարդուց, որը կտրում է աշխարհը, և ավարտվում մի քամոտ օր, մի լճով, որն իր տեղում է: Մարդու անունը Էրվե Ժոնկուր է: Լճինը՝ հայտնի չէ: Կարելի էր ասել, որ սիրո պատմություն է:...

Ինչպես հենց ինքը՝ Ալեսսանդրո Բարիկկոն է գրել՝ «Սա վեպ չէ: Ոչ էլ պատմվածք: Սա պատմություն է: Սկսվում է մի մարդուց, որը կտրում է աշխարհը, և ավարտվում մի քամոտ օր, մի լճով, որն իր տեղում է: Մարդու անունը Էրվե Ժոնկուր է: Լճինը՝ հայտնի չէ: Կարելի էր ասել, որ սիրո պատմություն է: Բայց եթե միայն դա լիներ, իմաստ չէր ունենա այն պատմելը: Արանքում կան ցանկություններ, ցավեր, որ լավ գիտես՝ ինչ են, բայց իսկական անուններ չունես, որոնցով կոչես դրանք… »: